W dniach 19-24.06.2025 czas na bramę 15!
Koniec roku szkolnego zgrywa się z przepiękną, letnią energią, która mieszka w centrum G – centrum naszej tożsamości, kierunku i miłości. Słońce podświetla nam bramę 15, a to ona wnosi w pole miłość do natury, człowieka, rytmu – tego zmiennego, nieregularnego, autentycznego.
Nie musisz mieć dzieci ani legitymacji uczniowskiej, aby poczuć, że powietrze pachnie już wakacjami. Kolektywne pole zaczyna pulsować wolnością. Wychodzimy z kieratu systemowego i otwieramy się na przygodę. W powietrzu więcej luzu, więcej różnorodności, chęci bycia autentycznym… jest bardziej dziko!
Pod wpływem tej bramy możemy chcieć bardziej podążać za rytmem własnego bębna. I co ważne, ten rytm bywa zmienny! Jednego dnia chcesz rzucić wszystko i zamieszkać w jurcie, a kolejnego jesteś wdzięczna za miejskie espresso i plan dnia. Linia czasowa, ta na której obecnie się znajdujesz, to jedna z opcji. My sami jesteśmy nielogiczni, niespójni. Mimo, że jest takie oczekiwanie… to według mnie, tak właśnie jest. I o ile dopuścimy do siebie to założenie, otwieramy przestrzeń na wolną kreację.
Przyznam Ci się, że coraz mniej jestem przywiązana do tego czy dana brama jest włączona w grafie czy nie. Bardzo cenię archetypową jakość każdej z bram i traktuje ją jako pretekst do spojrzenia na siebie głębiej. Przez ciało. Przez emocje. Przez przestrzeń wewnętrzną. Przez swoją własną, niczym nie zdeterminowaną soczewką duszy.
Brama 15 to Archetyp Dzikości, ekstremów, wyjścia poza schemat. To głos, który szepcze: Podążaj za sobą, nawet jeśli to znaczy iść pod prąd. Ta energia chce wyjść poza definicję, poza etykiety.
Więc… rytm własnego bębna?
Jaki on jest?Co w sobie niesie?Czy masz do niego dostrojone uszy?Dokąd Cię woła?Co byś zrobiła, gdyby nikt nie patrzył?Które znaczenia przestają mieć sens?Które rzeczy nabierają świętej wagi?I najważniejsze:
Czy masz w sobie gotowość na zmianę kierunku? Na zawrócenie? Na rezygnację z tego, co było prawdziwe wczoraj?I czy masz tę przestrzeń dla innych?Czy potrafisz zaktualizować swoje przekonania do tego, co jest faktycznie żywe w Tobie teraz? Tak jakbyś patrzyła na siebie jak na rzekę – płynącą, zmienną, żywą wodę?Kim jesteś dzisiaj?Kim byłabyś, gdybyś zapomniała wszystko, co „wiesz” o sobie? Kim się czujesz?Oh, przyznam, że kręci mnie to pytanie! I to nie tylko o siebie, ale i o Ciebie. Kim bylibyśmy teraz bez tych smyczy warunkowania?
Daj znać w komentarzu jak to z Tobą rezonuje.
Dobrego czasu i coś jeszcze…
Podążaj za sobą!
Weronika